سه نفر از بنى اسرائیل با یکدیگر هم سفر شدند، در بین راه هوا بارانی شد، و آن ها به غاری پناهنده شدند باران شدید شد و سیلاب سنگی بسیار بزرگ و سنگین را بر در غار انداخت و  درب غار را گرفت و روز را بر آنان چون شب، ظلمانى ساخت. راهى جز توسل به درگاه خداوند و کمک خواهی از او را نداشتند.
یکى از آنان گفت خوب است کردار خالص و پاک خود را وسیله قرار دهیم، باشد که نجات یابیم، و هر سه نفر این طرح را قبول کردند.
یکى از آنان گفت: پروردگارا تو خود مى دانى که من دختر عمویى داشتم که در کمال زیبائى بود، شیفته و شیداى او بودم، تا آن که در موضعى تنها او را یافتم، به او در آویختم و خواستم کام دل برگیرم که آن دختر عمو سخن آغاز کرد و گفت: اى پسر عمو از خدا بترس و پرده عفت مرا مدر. من به این سخن پاى بر هواى نفس گذاردم و از آن کار دست کشیدم، خدایا اگر این کار از روى اخلاص نموده ام و جز رضاى تو منظورى نداشتم، این جمع را از غم و هلاکت نجات ده. ناگهان دیدند آن سنگ مقدارى کنار رفت و فضاى غار کمى روشن شد.
دومى گفت: خدایا تو مى دانى که من پدر و مادرى سالخورده ای داشتم، که از پیرى قامتشان خمیده بود، و من همیشه به آن ها خدمت می کردم، شبى برای آن ها غذا آوردم، دیدم آنان خواب هستند، آن شب تا صبح غذا را بر دست گرفتم و در کنار ان ها بودم و آنان را از خواب بیدار نکردم که آزرده نشوند.
پروردگارا اگر این کار محض رضاى تو انجام دادم، در بسته را به روى ما بگشا و ما را نجات بده؛ در این هنگام مقدارى دیگر سنگ به کنار رفت.
سومى عرض ‍ کرد: اى داناى هر نهان و آشکارا، تو خود مى دانى که من کارگرى داشتم؛ وقتی کارش تمام شد مزد او را دادم، ولی  او راضى نشد و بیشتر از اندازه طلب مزد مى کرد، و قهر کرد و رفت..
من پولش  را گوسفندى خریدم و جداگانه از او نگهدای کردم  که در اندک زمان بسیار شد. بعد از مدتى آن مرد آمد و مزد خود را طلب نمود. من اشاره به گوسفندان کردم. او گمان کرد که او را مسخره مى کنم؛ بعد همه گوسفندان را گرفت و رفت
پروردگارا اگر این کار را براى رضاى تو انجام داده ام و از روى اخلاص بوده، ما را از این گرفتارى نجات بده. در این وقت تمام سنگ به کنارى رفت و هر سه با دلى مملو از شادى از غار خارج شدند و به سفر خویش ادامه دادند..«1»
منبع:
نمونه معارف ج 1 ص 53 - فرج بعد الشدة ص 23 - محاسن برقى 2/253. یکصد داستان 500 موضوع روایتی بود از نبی گرامی اسلام صلوات الله علیه

مردى نمى توانست اخلاص خود را حفظ کند، روزى چاره اندیشى کرد و با خود گفت: در گوشه شهر، مسجدى متروک هست که کسى به آن توجه ندارد و رفت و آمد نمى کند، خوب است شبانه به آن مسجد بروم، تا کسى مرا ندیده خالصانه خدا را عبادت کنم .
در نیمه هاى شب مخفیانه به آن مسجد رفت، آن شب باران مى آمد و رعد و برق و بارش، شدت داشت.
او در آن مسجد مشغول عبادت شد، در وسطه هاى عبادت، ناگهان صدایى شنید، با خود گفت: حتما شخصى وارد مسجد شد، خوشحال شد «که آن شخص فردا مى رود و به مردم مى گوید این آدم چقدر انسان خداشناس و وارسته اى است که در نیمه هاى شب به مسجد متروکه آمده و مشغول نماز و عبادت است» او بر کیفیت و کمیت عبادتش افزود و همچنان با کمال خوشحالى تا صبح به عبادت ادامه داد، وقتى که هوا روشن شد، و به آن کسى که وارد مسجد شده بود، زیر چشمى نگاه کرد، دید آدم نیست بلکه سگ سیاهى است که بر اثر رعد و برق و بارندگى شدید، نتوانسته در بیرون بماند و به مسجد پناه آورده است .
پیش خود شرمنده شد که ساعت ها براى سگ، عبادت مى کرده است .... «1»
اهمیت اخلاص:
1:بالاترین نعمت اخلاص است: نعمت های خداوند ابزار های زندگی در این دنیا هستند و هر چه نعمت های خداوند بیشتر بر انسان نازل شود انسان زندگی بهتری خواهد داشت ولی تا به حال فکر کرده ایم بهترین نعمت خداوند چه نعمتی است؟ امام صادق علیه السلام در پاسخ به این سوال می فرماید:
هیچ نعمتى بالاتر از این نیست که در دل بنده چیزى جز خدا نباشد«2»
خداوند در یک حدیث قدسی می فرماید:
اخلاص، سرّی از اسرار من است که در دل بندگان محبوب خویش به امانت نهاده ام«3»
2:کمش هم زیاد است: وقتی یک محصولی کم باشد کسی به آن دل نمی بندد، آن را به شمار نمی آورد، از داشتن آن خوشحال نیست، ولی اخلاص محصولی است که یک ذره آن بهتر است یک دنیا عمل غیر خالص می باشد همان گونه که خداوند به حضرت موسی این گونه می فرماید:
اى موسى! آن چه براى خشنودى من باشد بسیار است اگر چه اندک باشد، و آن چه با آن جز من خواسته شود، فراوانش اندک باشد«4»
رسول گرامی اسلام می فرماید:
دل خویش را خالص نما تا اندک کوشش تو را بسنده باشد.«5»
          
جهت دیدن تصویر با کیفیت بهتر اینجا را کلیک کنید
منابع در ادامه مطلب...

شخصى می‌گفت: سى سال نماز خود را که در مسجد و در صف اول خوانده بودم، قضا کردم، به جهت این که یک روز به خاطر عذرى دیر به مسجد رسیدم و در صف اول جا نبود، در صف دوم ایستادم، در نفس خود خجالتى یافتم از این که مردم مرا در صف دوم ملاحظه می‌ کردند. فهمیدم که در این سى سال همین که مردم مرا در صف اول می‌ دیدند باعث اطمینان خاطر من بوده ‌و من به آن شاد بودم و فهمیدم عبادتم برای خدا نبوده...
اهمیت اخلاص
1:پیامبر مامور اجرای اخلاص است:بهترین موجود خداوند یعنی همان رسول مهربانی و رحمت مامور می شود،ماموریت بسیار بالایی،اصلا هر کسی که می خواهد در زندگی خوشبخت باشد و به ملکوت سفر کند و با فرشتگان خدا هم کلام بشود، باید خود را مانند رسول گرامی اسلام مامور بداند، اما مامور به چه؟ پیامبر چه ماموریتی داشت؟ خداوند در قرآن کریم به این ماموریت رسول اکرم تصریح می کند و می فرماید:
بگو:من مأمورم که خدا را پرستش کنم در حالى که دینم را براى او خالص کرده باشم«1»
رسول رحمت و مغفرت مامور بود که خدا را عبادت کند و این عبادت او فقط و فقط برای خدا باشد و هیچ گونه انگیزه ای به غیر از رضایت خداوند در آن نباشد
2:تنها دین خالص و عمل خالص پذیرفته می شود:خوبی ها مانند گل های زیبایی هستند که انسان آن را می چیند و در گلدانِ خانه دلش ذخیر می کند و هر روزی که عملی خوبی انجام می دهد خانه دل را خوشبوتر می کند و همه این گل ها شاخه شاخه روی هم جمع می شوند و خانه اخرتش را می سازند ولی باید توجه داشت که در صورتی این گل ها دل و جسم و اخرت انسان را خشبو می کند و مورد قبول  خداوند مهربان واقع می شود که شخص آن را فقط به نیت الهی و با اخلاص انجام دهد و از هر گونه ریا کاری به دور باشد همان گونه که خداوند می فرماید:
آگاه باشید که دین خالص از آن خداست، و آن ها که غیر خدا را اولیاى خود قرار دادند و دلیلشان این بود که: این ها را نمى ‏پرستیم مگر بخاطر این که ما را به خداوند نزدیک کنند، خداوند روز قیامت میان آنان در آن چه اختلاف داشتند داورى مى‏ کند خداوند آن کس را که دروغگو و کفران‏ کننده است هرگز هدایت نمى‏ کند«2»
3:اخلاص بالاترین درجه ایمان:هر کدام از ما دوست داریم که راه ایمان را به سلامت طی کنیم و روز به روز پیشرفت کنیم  و به بالاترین درجه ایمان برسیم،این خواسته محقق نمی شود مگر این که اعمال خود را فقط برای رضایت خداوند انجام دهیم تا بتوانیم به بالاترین درجات ایمان برسیم همان گونه که امیر المومنین می فرماید:
اخلاص بالاترین درجه ایمان است«3»
        
جهت دیدن تصویر با کیفیت بهتر اینجا را کلیک کنید
منابع:
1:قُلْ إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّین«زمر آیه 11»
2:أَلا لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ وَ الَّذینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ ما نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِیُقَرِّبُونا إِلَى اللَّهِ زُلْفى‏ إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فی‏ ما هُمْ فیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدی مَنْ هُوَ کاذِبٌ کَفَّارٌ«زمر آیه 3»
3:الإخلاص أعلى الإیمان «غررالحکم، ص83 »

او بسیار قوی و شجاع بود،اسبش را نهیب داد و از گودال عبور کرد، نعره می کشید و مبارز می طلبید،همه در جای خود میخ کوب شده بودند و برخی از ترس به خود می لرزیدند، او مبارزی بسیار قوی بود و همه او را با هزار نفر مساوی می دانستند.
فرمانده از یارانش خواست کسی به مقابل این شجاع و جنگجو برود، به غیر از یک نفر همه از ترس به خود می لرزیدند،و کسی به درخواست فرمانده لبیک نگفت،تنها یک سرباز جوان بود که خونش به جوش آمده بود و به فرماند اعلام آمادگی می کرد،خلاصه فرمانده وقتی دید کسی به غیر از این جوان میل به مبارزه با این جنگجو را ندارد به او اجازه نبرد داد
جنگی بین جوان شجاع و جنگجوی قدرت در گرفت و همه چشم ها با تعجب این جنگ را نظاره گر بودند،این فکر در ذهن سربازان هر دو گروه می گذشت: کدام یک از این دو نفر زنده از این مبارزه بیرون می آیند،
گروه جنگجوی قوی به قدرت او می بالیدند و او را پیروز میدان می دانستند و گروه جوان به اخلاص و ایمان او دل خوش کرده بودند و او را پیروز میدان می دانستند...
خلاصه این دو مبارز در حال دست و پنجه نرم کردن بودند که ناگهان گرد و خاکی آن دو را احاطه کرد و دیگر هیچ کدام از آن ها مشخص نبودند همه می گفتند چه اتفاقی افتاد؟ کدام پیروز شدند؟
بعد از لحظاتی که گرد و خاک فرو نشست دیدند جوان بر روی سینه پهلوان عرب نشسته و قصد جدا کردن سر او را دارد همه خوشحال و در پوست خود نمی گنجیدند و با تکبیر های الله اکبر او را تشویق می کردند،زود باش سر او را ببر ...
دیدند جوان از روی سنه های پهلوان بلند شد و چرخی در میدان زد،همه انگشت به دها!! این سوال در ذهن های همه جولان می زد: چرا او سر از تن پهلوان عرب جدا نکرد؟ چرا بلند شده و دور میدان مبارزه می چرخد؟ چه اتفاقی افتاده؟
خلاصه جوان شجاع و مومن بعد از لحظاتی دوباره سراغ جنازه مجروح پهلوان عرب برگشت و سر او را از بدن جدا نمود و نزد فرمانده آورد..
فرمانده از او سوال کرد: چرا در همان دفعه اول که روی سینه اش نشستی سرش را جدا نکردی؟
جوان:دفعه اول که روی سینه اش نشتستم او فحاشی کرد و به من جسارت نمود و من ناراحت شدم و با خود گفتم اگر الان سر این شجاع عرب را ببرم برای تسکین غضب خودم این کار انجام داده ام ..
لذا چرخی در میدان مبارزه زدم تا غضبم فرو کش کرد و سر او را فقط برای رضای خدا بریدم نه برای تسکین ناراحتی خود.«1»
فرمانده وقتی این استدلال زیبا را شنید فرمود:
شمشیر و ضربتى که على «بر فرق عمرو» فرود آورد، برتر از عبادت جن و انس است«2»
منابع:
1:برگرفته از کتاب 1001 داستان از زندگی امیر المومنین
2:أَنَّ النَّبِیَّ صل الله علیه و آله قَالَ یَوْمَ الْأَحْزَابِ: لَضَرْبَةُ عَلِیٍّ خَیْرٌ مِنْ عِبَادَةِ الثَّقَلَیْن«بحار الانوار، ج 39، باب 70، حدیث 1، ص 2.»

او امام است از همه جهات کامل و داری عزم و اراده ای محکم ولی باز با خدای مهربان این گونه نجوا می کند، امام کاظم به خدایش می گوید:
من بخوبى مى‏ دانم که برترین زاد و توشه رهروان راه تو، اراده محکمى است که تو را به وسیله آن برگزیند، و دل من با اراده محکم به مناجات تو پرداخته است
راه های تقویت اراده چیست؟
1:تعیین هدف:انسان باید ابتدا هدف و یا اهداف خود را در زندگی و یا کاری که می‏ خواهد انجام دهد، به طور دقیق و مشخص، ترسیم کند. طبیعی است که این هدف، باید شفاف، معقول، قابل دست‌ یابی، بدون افراط و تفریط، مطابق توان و استعداد خود و واقع‌ بینانه باشد نه بلندپروازانه و خارج از توانایی‌‏های شخص. در غیر این صورت، وقتی انسان با مشکلات و موانع سختی رو‌به‌رو شود، ناامید و دلسرد می شود و از ادامه کار منصرف می شود
2:توکل بر خدا:توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است، هر کس به خدا توکل کند، دشوارى ها براى او آسان مى شود و اسباب برایش فراهم مى گردد همان گونه که حضرت نوح در مقابل قوم لجوجش بر خدا توکل کرده و این گونه با قومش گفتگو می کند:
اى قوم من! اگر تذکّرات من نسبت به آیات الهى، بر شما سنگین و غیر قابل تحمّل است، هر کار از دستتان ساخته است بکنید. من بر خدا توکّل کرده ‏ام! فکر خود، و قدرت معبودهایتان را جمع کنید سپس هیچ چیز بر شما پوشیده نماند تمام جوانب کارتان را بنگرید سپس به حیات من پایان دهید، و لحظه ‏اى مهلتم ندهید! امّا توانایى ندارید«1»
هر کس تکیه گاهش خدا باشد به قدرتی تکیه کرده است که تمامی ندارد و با اراده کامل به اهدافش خواهد رسید و این تکیه گاه است که اراده انسان را قوی می کند ....

منابع:
1:َ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ یا قَوْمِ إِنْ کانَ کَبُرَ عَلَیْکُمْ مَقامی‏ وَ تَذْکیری بِآیاتِ اللَّهِ فَعَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَکُمْ وَ شُرَکاءَکُمْ ثُمَّ لا یَکُنْ أَمْرُکُمْ عَلَیْکُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَیَّ وَ لا تُنْظِرُون«یونس آیه 71»

یکی از مسائلی که در تهذیب نفس و سیر سلوک الی الله لازم است اراده و تصمیم قاطع می باشد افراد سست اراده هرگز به جایى نمى ‏رسند، و با برخورد به کوچکترین مانع از راه مى‏ مانند؛ اصولًا اراده ضعیف نیروى انسان را نیز تضعیف مى‏ کند و به عکس اراده قوى تمام نیروها و استعدادهاى درون را بسیج مى‏ نماید و انسان را به سوى مقصد به حرکت در مى‏ آورد.
این همان چیزى است که در قرآن مجید از آن تعبیر به «عزم» شده است و پیامبران بزرگ الهى به خاطر اراده نیرومندشان «اولوا العزم» نامیده شده‏ اند. «1»
قرآن خطاب به پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله می فرماید:
نخست با یارانت مشورت کن و هنگامى که تصمیم گرفتى محکم بایست و توکّل بر خدا کن!«2»
اراده یکی از نعمت های بسیار خوب خداوند می باشد که انسان باید آن را با قطرات اشکی که از چشمانش سرازیر می شود از خداوند درخواست کند.
همان گونه که امام کاظم علیه السلام در یکی از دعاهای ماه مبارک رجب این گونه با خداوند گفتگو می کند:
من بخوبى مى‏ دانم که برترین زاد و توشه رهروان راه تو، اراده محکمى است که تو را به وسیله آن برگزیند، و دل من با اراده محکم به مناجات تو پرداخته است.«3»
کمک های خداوند به افراد بستگی به نوع اراده آن ها دارد همان گونه که امام صادق علیه السلام می فرماید:
خداوند به قدر نیّت هاى بندگان به آن ها کمک مى ‏کند، کسى که نیّت صحیح و اراده محکمى داشته باشد، یارى خداوند براى او کامل خواهد بود، و کسى که نیّتش ناقص باشد به همان اندازه یارى الهى در حقّ او کم خواهد شد.«4»
عزم و اراده می تواند روی قوای جسمانی انسان تاثیر بگذارد و انسان را قدرت مند کند همان گونه که امام صادق علیه السلام می فرماید:
هنگامى که نیّت محکم و قوى باشد، بدن از پذیرش کارهاى سخت و سنگین در راه وصول به مقصود ضعیف و ناتوان نخواهد شد «5»

جهت دیدن تصویر با کیفیت بهتر اینجا را کلیک کنید
منابع در ادامه مطلب...

روز سختی بود و اهل خانه همگی روزه بودند،مادر خانه نانی تهیه کرده بود تا اهل خانه با آن افطار کنند،زمان افطار فرا رسید و مسکینی که با صد امید در خانه را می زد درخواست کمک کرد،پدر و مادر سهمیه نانشان را به فقیر دادند و بچه ها نیز همین کار را انجام دادند و شب را با آب افطار کردند و روز بعد را دوباره روزه گرفتند و این بار نیز وقت افطار یتیمی درخواست کمک نمود و همه اهل خانه سهمیه خود را به فقیر دادند و روز بعد اسیری ابراز نیاز کرد و برای روز سوم تنها غذای مورد علاقه خود را به اسیر دادند و خود این چند روز گرسنگی را تحمل کردند ...
راستی چرا اهل بیت این همه اهل ایثار و از خود گذشتگی بودند مگر نه این که می گویند چراغی که به خانه روا است به مسجد حرام است؟
فواید ایثار و از خود گذشتگی:
1:ایثار کننده مستحق بهترین نام ها و صفت ها است:اسم ها و صفت ها حکایت کننده از شخصیت افراد می باشد و هر کسی دوست دارد اسمی زیبا داشته باشد و در بین مردم به بهترین صفات مشهور بشود، و این خواسته زمانی محقق می شود که انسان اهل ایثار و از خود گذشتتگی باشد، انسان ایثار گر شایسته بهترین صفات و نام ها می باشد همان گونه که از امیر المومنین این گونه نقل شده است که حضرت می فرماید:
کسى که ایثار کند، سزاوار نام بردارى به فضیلت ونیکی است.«1»
2:باعث بالا رفتن وجهه اجتماعی می شود:هر کسی دوست دارد در جامعه ای که زندگی می کند در بین مردم بهترین باشد و همه او را به چشم انسان خوب و محترم نگاه کنند برای رسیدن به این منظور بسیار مهم باید از راه ایثار و از خود گذشتگی وارد شد همان گونه که امیر المومنین در این زمینه می فرماید:
بهترینِ مردم، کسى است کـه در تنگ دستى اش ایثارگر و شکیبا باشد«2»
منابع:
1:قال الإمامُ علیٌّ علیه السلام : مَن آثَرَ عَلى نَفسِهِ استَحَقَّ اسمَ الفَضیلَةِ.«میزان الجکمه ج 1 ص 18 و 20»
2:قال الإمامُ علیٌّ علیه السلام :خَیرُ النّاسِ مَن کانَ فی عُسرِهِ مُؤثِرا صَبورا«میزان الجکمه ج 1 ص 18 و 20»

او خانه آمد،فرزندانش از گرسنگی گریه می کردند، همسرش دیگی را روی آتش گذاشته بود، پرسید این دیگ چیست؟ گفت دیگ خالی است فقط برای دل گرمی بچه ها گذاشته ام.
او دلش گرفت و تنها عبایی که داشت را برداشت و به بازرا رفت و آن را فروخت و با پولش غذایی تهیه کرد و روانه منزل شد در راه فقیری را دید که می گفت:آیا کسی در راه خدا وام می دهد که خداوند چند برابر به او عطا کند ؟او همه غذاها را به آن فقیر داد و چون به خانه رسید همسرش پرسید: آیا توانستی غذایی تهیه کنی ؟مرد گفت بله ولی همه آن غذاها را به بینوا دادم .همسرش گفت چه کار خوبی کردی شما همیشه توفیق کار خیر پیدا می کنی.
او روانه مسجد شد در راه کسی را دید که گفت: این شتر را می فروشم! او گفت من فعلا پول برای خرید این شتر ندارم ،آن شخص گفت به تو فروخنم هر وقت که پولی به تو رسید به من بدهی.
او آن شتر را به 60 درهم خرید و حرکت کرد که ناگهان شخصی دیگر رسید و عرض کرد: این شتر را به من بفروش!! به چه قیمت می خری ؟آن شخص گفت به 120 درهم
او شتر را داد و پول را گرفت در این حال رسول خدا سر رسید و ماجرا را از علی شنید و فرمود فروشنده شتر جبریل و خریدار آن هم میکایل بود. این آن وامی بود که به ان فقیر بخشیدی..«1»
راستی چرا امیر المومنین و حضرت زهرا و ائمه اطهار این همه ایثار را دوست داشتند؟
فواید ایثار:
1:باعث بالا رفتن سرعت نزول روزی می شود:رزق به معنى عطاء و بخشش مستمر خداوند می باشد، و از آنجا که روزى الهى عطاى مستمر او به موجودات است به آن رزق گفته مى شود ایثار و از خود گذشتگی باعث می شود که این رزق و روزی بیشتر و زودتر بر انسان نازل شود همان گونه که رسول گرامی اسلام می فرماید:
 فرود آمدن روزى بر انسان سخاوت مند و ایثارگر، سریع تر از فرو رفتن کارد در گلوى شتر است«2»
2:بهترین نوعِ صدقه است:یکی از آموزه های دستوری قرآن، صدقه است. در بسیاری از روایات، صدقه با دو اثر جذب منفعت و دفع بلا مورد تاکید قرار گرفته است. از این رو صدقه دادن در هر روز به ویژه برای دفع بلا و رفع گرفتاری ها به عنوان مستحب معرفی شده و از مومنان خواسته شده تا با صدقه دادن خود را بیمه کنند.
ایثار و از خود گذشتگی بهترین نمونه ایثار و از خود گذشتگی می باشد همان گونه که روایتی این گونه نقل شده است:
ابو بصیر می گوید: به یکى از این دو امام حضرت باقر یا حضرت صادق علیهما السّلام عرض کردم: کدام نوع تصدّق بهتر است؟ فرمود: تصدّق شخص پریشانى که مقدار کمی داشته باشد و آن را ایثار کند و دیگرى را بر خود مقدّم دارد، آیا نشنیدى گفتار خداوند بزرگ را که می فرماید:مقدّم می دارند دیگران را بر خویشتن هر چند خود در نهایت فقر و تنگدستى باشند«3»
           
جهت دیدن تصویر با کیفیت بهتر اینجا را کلیک کنید
منابع:
1:بر گرفته از 1001 داستان از زندگی امام علی علیه السلام
2:قال رسول الله صل الله علیه و آله: الرِّزْقُ إِلَى السَّخِیِّ أَسْرَعُ مِنَ السِّکِّینِ إِلَى ذِرْوَةِ الْبَعِیرِ«ارشاد القلوب-ترجمه سلگى ج1 ص  368 »
3:قال أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَحَدِهِمَا، قَالَ: قُلْتُ لَهُ أَیُّ الصَّدَقَةِ أَفْضَلُ قَالَ :جُهْدُ الْمُقِلِّ أَمَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ-: وَ یُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ تَرَى هَاهُنَا فَضْلا«ثواب الاعمال-ترجمه غفارى ص 310   5:الحیاة با ترجمه احمد آرام ج1 ص 435»

سهمیه هرکس در طول روز یک قرص نان بود و یک کاسه آب. بچه ها در طول روز خسته و گرسنه می شدند و این قرص نان آن ها را سیر نمی کرد وقت صرف غذا که می شد، زنی که مسولیت کاروان اسرا به او سپرده شده بود ،قرص نان خودش را بین بچه ها تقسیم می کرد و خودش گرسنگی را تحمل می کرد. روزی برادر زاده اش که سخت بیمار بود عمه را می بیند که نمازش را نشسته می خواند، می داند علت چیست! می داند که عمه دارد از خود گذشتگی می کند و دیگر از گرسنگی رمقی برای ایستاده نماز خواندن ندارد! عمه ایثارش عرشیان و فرشیان را به تعجب وا داشته است .
این زن حتی هنگام تازیانه زدن نیز ایثار خود را از دست نمی دهد و بدنش را سپر تازیانه قرار می دهد تا بچه ها آسیب نبینند و چنین زنی امروز قبرش تجلی گاه فرشتگان و دل نواز عاشقان است و این زن ام المصائب زینب کبری نام دارد.
فواید ایثار:
1:دوستی خدا:وقتی مهمان داریم خانه را آب و جارو می کنیم،دکور خانه را پراز ظرف های زینتی و گل های رنگا رنگ می کنیم،...
دل مومن خانه خداست، برای حضور خداوند باید دل را به اعمال نیکو مزین و خوش عطر بو کرد یکی از صفاتی که خداوند دوست دارد در دل مومن حکم فرما باشد روحیه ایثار و از خود گذشتگی می باشد همان گونه که رسول گرامی اسلام می فرماید:
دو صفت است که خداوند آن ها را دوست می دارد: و آن ها عبارتند از1:سخاوت یا ایثار 2:حسن خلق. و دو صفت را دشمن دارد، و آن ها عبارتند از1: بخل 2:بد اخلاقی.«1»
2:نجات از آتش جهنم:بدانید که این پوست نازک تحمل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم کنید، شما مصیبت‏ هاى دنیا را آزمایش کرده ‏اید، وقتى خارى به بدن یکى از شما مى‏ رود و یا به زمین مى‏ خورد و بدن زخم مى ‏شود و یا شن هاى داغ پای شما را مى‏ سوزاند چگونه بیتابى مى‏ کند؟! پس، چگونه خواهد بود اگر میان دو لایه از آتش قرار گیرد و هم بسترش سنگ و همدمش شیطان باشد«2»
در روایت دیگر از رسول خدا این گونه نقل شده است که حضرت فرمودند اگر یک سطل از چرک و خون دوزخیان در شرق عالم ریخته شود بر اثر آن جمجمه کسانى که در غرب عالمند به جوش مى‏آید«3»....
یکی از راه های نجات از آتش جهنم ایثار و از خود گذشتگی در این دنیا می باشد همان گونه که از رسول گرامی اسلام نقل شده است که حضرت فرمودند:
سخاوت و از خود گذشتگی درختى از درختان بهشت است، و هر کس به شاخه اى از شاخه هاى آن چنگ زند نجات یابد«4»
           
جهت  دیدن تصویر با کیفیت بهتر اینجا را کلیک کنید
منابع:
1:قال رسول الله صل الله علیه و آله: خُلُقَانِ یُحِبُّ هُمَا اللَّهُ السَّخَاءُ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ خُلُقَانِ یُبْغِضُ هُمَا اللَّهُ الْبُخْلُ وَ سُوءُ الْخُلُق«ارشاد القلوب-ترجمه سلگى ج1 ص 368 »
2:قال علی علیه السلام:اِعلَموا اَنَّهُ لَیسَ لِهذَا الجِلدِ الرَّقیقِ صَبرٌ عَلَى النّارِ، فَارحَموا نُفوسَکُم فَإِنَّکُم قَد جَرَّبتُموها فى مَصائِبِ الدُّنیا. أَفَرَأَیتُم جَزَعَ أَحَدِ کُم مِنَ الشَّوکَةِ تُصیبُهُ وَالعَثرَةِ تُدمیهِ وَالرَّمضاءِ تُحرِقُهُ؟! فَکَیفَ إِذا کانَ بَینَ طابِقَینِ مِن نارٍ ضَجیعَ حَجَرٍ، وَقَرینَ شَیطانٍ؟«نهج البلاغه، خطبه ‏183»
3:قال رسول الله:لَو أَنَّ دَلوا صُبَّ مِن غِسلینٍ فى مَطلَعِ الشَّمسِ لَغَلَت مِنهُ جَماجِمُ مَن فى مَغرِبِها«امالى طوسى، ج1، ص533، ح1162»
4:قال رسول الله صل الله علیه و آله: السَّخَاءُ شَجَرَةٌ مِنْ أَشْجَارِ الْجَنَّةِ مَنْ تَعَلَّقَ بِغُصْنٍ مِنْهَا فَقَدْ نَجَا«ارشاد القلوب-ترجمه سلگى ج1 ص 368 »

والاترین صفات انسانی، برترین عبادت، خوی نیکان، نهایت نیکوکاری، ایثار می باشد همان گونه که در روایت بسیار زیبا و شگفت این گونه نقل شده است که:
حضرت موسی علیه السلام عرض کرد:پروردگارا بعضی از درجات حضرت محمد صل الله علیه و آله و امتش را به من بنما.
خداوند فرمود:ای موسی توان دیدن آن را نداری.اما یکی از مقامات بزرگ او را که به سبب آن او را برتو و تمام آفریدگانم برتری داده ام به تو می نمایانم. راوی گفت:خداوند باطن آسمان ها را بر او گشود. پس به مقامی از مقامات آن حضرت نگریست که نزدیک بود از انوار آن و نزدیکی اش به خدا جان بدهد. پس عرض کرد: پروردگارا به چه چیز او را به این بزرگواری رساندی؟ فرمود: به اخلاقی که آن را درمیان آفریدگانم به آن حضرت اختصاص دادم و آن اخلاق ایثار است، ای موسی هیچ یک از آفریدگانم نزد من نیاید که زمانی از عمرش ایثار کرده باشد، مگر این که شرم دارم اعمال او را محاسبه کنم و در هر جای بهشتم که بخواهد او را جای دهم.
ارزش ایثار و از خود گذشتگی آن قدر زیبا و لذت بخش می باشد که امیر المومنین و فاطمه زهرا و فرزندان بززرگوارشان حاضر می شود سه روز افطار خود را به فقیر و مسکین و اسیر بدهند و آن بزرگوران این ایثار و از خود گذشتگی را در حالی انجام می دهند که این غذا تنها غذای موجود در خانه شان بوده است و قرآن در شان این بزرگواران می فرماید:
و غذاى خود را با اینکه به آن علاقه و نیاز دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» مى ‏دهند
و مى‏ گویند:ما شما را بخاطر خدا اطعام مى‏ کنیم، و هیچ پاداش و سپاسى از شما نمى‏ خواهیم«1»
اگر انسان بتواند از بهترین اموالش که خودش به آن نیاز دارد به دیگران نیز بدهد این عمل است که او را به بالاترین درجه ایمان و انسانیت می رساند همان گونه که از وجود نازنین مولا و ارباب همه خوبان حضرت علی علیه السلام این گونه گونه نقل شده است که حضرت فرمودند:
ایثار و از خود گذشتگی بالاترین درجه ایمان است«2»
          
منابع:
1:وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُریدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً انسان آیه 8 و 9»
2:قال الإمامُ علیٌّ علیه السلام :خَیرُ النّاسِ مَن کانَ فی عُسرِهِ مُؤثِرا صَبورا«الحیاة با ترجمه احمد آرام ج1 ص 435»