"گفتم: خداي من...

دقايقي بود در زندگانيم که هوس مي کردم سر سنگينم را

که پر از دغدغه ديروز بود و هراس فردا بر شانه هاي صبورت بگذارم

آرام برايت بگويم و بگريم، در آن لحظات شانه هاي تو کجا بود...؟"