با عرض سلام

مگر خداوند نفرموده که من به هرچيزي ميگويم باش ميشود پس اي فرزند آدم مرا اطاعت کن و از فرمان من سرپيچي نکن تا تو را گونه اي قرار دهم که به هرچه بگويي باش بشود...

با توجه به اين سخن پس چراهرچي دوروبرمون ادمايي ميبينيم که واقعا از ته قلب به حرف خدا عمل ميکنن ولي تو زندگيشون هزار مشکل و گرفتاري کوچيک و بزرگ دارن و به خواسته ها و ارزوهاشون نميرسن و هميشه از بقيه عقب هستن در صورتي که تلاششون رو هم ميکنن؟اين چه جور عدالتي هست؟خواهش ميکنم يه دليل قانع کننده بديد...