در اين باره گفتني است:
يکم. چه كسي و در كجا و با چه شرايطي رنگهاي تيره را پيشنهاد كرده است؟ شما در رساله چند تن از مراجع تقليد ديدهايد كه مردم و جوانان را به رنگهاي تيره تشويق كرده باشند؟
دوم. اينكه رنگهاي تيره موجب يأس و افسردگي است، در كدام محفل علمي ثابت و با كدامين تحقيقات و كاوشهاي ميداني نتيجهگيري شده است؟ ما منكر اين مسئله به طور كلي نيستيم و در نصوص ديني نيز ميبينيم كه به رنگهاي روشن سفارش بيشتري شده است؛ اما نه نصوص ديني در اين زمينه اطلاق دارند و نه تحقيقات علمي به طور مطلق رنگهاي تيره را مردود ميشمارند. آنچه امروزه بر سر زبانها هست، غالباً تبليغات ژورناليستي و فاقد پشتوانه علمي است كه در سيل، تهاجم تبليغاتي و بدون پژوهشهاي دقيق، جامعه را به سوي گريز از سنتها فراميخواند و خوراك تبليغاتي خود را به جاي رهيافتهاي علمي، جا ميزند؛ وگرنه، هيچ پژوهش تحقيقي و كارشناختي نشان نداده است كه مثلاً زناني كه از چادر مشكي استفاده ميكنند، نسبت به ديگر زنان درصد افسردگي و يأس بالاتري دارند؛ بلكه زنان محجبه به چادر مشكي، همواره در طول تاريخ داراي سرور و نشاط و فعاليت و حتي قهرمانيهاي شگفت انگيزي بودهاند و تاريخ اسلام و انقلاب اسلامي، صحنه شكوهمندي از همين جريان است.
سوم. جدا کردن حجاب از رنگ، به چه معنا است؟ اگر حجاب صرفاً به معناي دربرداشتن نوعي پوشش با هر ويژگي تلقّي شود، در اين صورت، رنگ در آن نقشي ندارد. اما اگر حجاب معناي كاملتري داشته باشد، نه تنها رنگها كه عوامل ديگري نيز در آن نقشآفرين است. براي روشن شدن اين مطلب، بايد ديد كه اساساً فلسفه حجاب چيست؟ حجاب دو فلسفه اساسي دارد كه با يكديگر ارتباط تام دارند: يكي مصونيت زن در برابر طمعورزيهاي هوسبازان و ديگري، پيشگيري از تحريكات شهواني خارج از ضوابط و هنجارهاي الهي و تأمين سلامت و بهداشت معنوي جامعه. حجاب با اين نقش و كاركرد مهم و اساسي، پيامي قاطع و كوبنده با خود دارد و آن اين است كه در برابر همه مردان اجنبي، نوعي هشدار و اعلام «دور باش» ميدهد. اكنون بايد ديد كه چه عواملي در رساندن اين پيام و اثرگذاري آن، مؤثر است:
1. حدود و ميزان پوشش
بدون شك، هر اندازه اندام زن پوشيدهتر باشد، نقش نيرومندتري در دورسازي ديدگان نظارهگر ايفا ميكند. اگر نگاههاي آلوده را همچنان كه در روايات آمده است، «تيرهاي زهرآلود شيطان» بدانيم، پوشش زن همانند قوسي است كه تير از آن كمانه ميكند و منحرف ميشود و از اصابت و نفوذ در هدف باز ميماند. بر عكس، هر اندازه بدن زن برهنهتر باشد، تيرهاي شيطاني را بيشتر متوجه خود ميسازد و از آن آسيب خواهد ديد. از همين رو است كه چادر را حجاب برتر شناختهاند؛ زيرا با داشتن شرايط ديگر، بيشترين پوشش و مطمئنترين مصونيت را فراچنگ ميآورد.
2. كيفيت پوشش
ميزان ضخامت و حتي كيفيت دوخت لباس، خود بخش مهمي از حجاب را تشكيل ميدهد. بدون شك، لباسهاي نازك و تنگ و بدننما، فرودگاه پيكان مسموم شيطان و موجب خيره شدن چشمهاي هرزه و آلوده و به فساد كشاننده جامعه است. در مقابل، لباسهاي غيربدننما، ديدهها را از خود دور ميسازد و سلامت معنوي نفوس را تأمين ميكند.
3. رنگها
ترديدي نيست كه برخي از رنگها، ديدهها را خيره ميسازد و پارهاي ديگر، نگاهها را از خود رانده، دور ميسازند. اكنون سؤال ميشود كه كدام يك از اين دو، براي تأمين حجاب واقعي و مصونيت معنوي جامعه و خيره نكردن چشمها و بر نيفروختن آتش شهوت، مفيدتر است؟ مگر ما در جامعهاي زندگي نميكنيم كه ميليونها جوان، در اوج غريزة جنسي به سر ميبرند و در سختترين شرايط جواني، از امكان ازدواج محروم اند و كافي است با اندك جرقهاي، شعلههاي غريزه در وجودشان برافروخته شود تا به انواع گناهان و ناراحتيها مبتلا گردند؟ پس چرا به هر وسيله ممكن ـ حتي با گزينش رنگ مناسب لباس در جامعه ـ به سلامت ديني و روحي و رواني آنان كمك نكنيم و موجب جلب توجّه آنان و قرارگرفتنشان در دام مفاسد نشويم؟ آيا اين سختگيري نابه جا است؛ يا ناديده گرفتن تأثير عوامل ياد شده؟
با اين همه، علماي دين نسبت به خصوص رنگها تأكيد چنداني نكردهاند؛ ولي بر اين مسئله پاي ميفشرند كه لباس، نبايد موجب جلب توجّه و عواقب ناخوشايند ناشي از آن باشد. از اين رو است كه در طول تاريخ، زنان مسلمان به ميل خود لباس مشكي را براي حجاب برگزيدند و اين سنت حسنه مورد تقرير و پذيرش پيامبر(ع) و امامان(ع) قرار گرفت؛ زيرا آنان به اين وسيله احساس امنيت و مصونيت بيشتري ميكردند